Interpolator o dużej krotności wymaga stosowania dolnoprzepustowych filtrów cyfrowych o bardzo wąskim paśmie przejściowym. Przekłada się to na dużą złożoność obliczeniową i problemy z projektowaniem filtrów interpolacyjnych. W pracy zaproponowano użycie metody FRM rozbijającej filtr o wąskim paśmie przejściowym na grupę filtrów o obniżonych wymaganiach, co zmniejsza liczbę niezerowych współczynników. W rezultacie użycie tego rozwiązania pozwala na obniżenie złożoności obliczeniowej interpolatora.
Autorzy
Informacje dodatkowe
- DOI
- Cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego link otwiera się w nowej karcie 10.15199/59.2018.6.76
- Kategoria
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Język
- polski
- Rok wydania
- 2018